همه ما به عنوان یک انسان، نیاز داریم راه رو از چاه تشخیص بدیم. همه ما تصمیم‌های اشتباهی تو زندگیمون گرفتیم که بعدا ازش پشیمون شدیم. گاهی با خودمون فکر کردیک کاش اون روز یه نفر بهم می‌گقت که داری اشتباه می‌کنی.
گاهی هم کمک می‌گیریم. مشورت می‌کنیم. درددل می‌کنیم تا از عصبانیتمون کم بشه و تحت تاثیر خشم تصمیم نگیریم. اما خودمونیم! چند بار پیش اومده که همین کمک گرفتن از آدم اشتباه اوضاع رو بدتر کرده؟
چند بار شده راز دلمون سینه به سینه چرخیده و کسایی که نمی‌خواستیم از زندگی خصوصی ما با خبر شدن؟
از طرفی از مشورت و درددل نمیشه گذشت. تجربه یه درددل ساده و حس خوبی که اون لحظه بهمون داده (البته اگر با آدم درستی انجام بشه) ما رو برای ادامه این کار وسوسه می‌کنه.
تو این مقاله کوتاه می‌خواستم فقط یه کم به این موضوع فکر کنین ولی که دوست دارین بیشتر در این باره بدونین حتما اینجا رو کلیک کنین و این مقاله رو بخونین.
